Beste abonnee,
Enige tijd geleden was Vandana Shiva te gast in het NTG in Gent. Deze bevlogen Indiase wetenschapster strijdt al jaren voor het recht op gebruik en ontwikkeling van lokale zaadrassen door de boeren, en tegen de ontwikkeling en verspreiding van genetisch gemodificeerde organismen. Tegen de gevestigde chemiereuzen in die hoe langer hoe meer de touwtjes op wereldvlak in handen krijgen, en de wereld overspoelen met dure gepatenteerde GGO’s. Deze uniforme rassen geven grote producties onder ideale omstandigheden met veel (dure) kunstmest, maar roepen door hun eenzijdigheid in veel gevallen alle plagen van Egypte over zich af, wat dan weer de nood aan (dure) bestrijdingsmiddelen groot maakt. Terwijl een heel cultureel erfgoed, de duizenden lokale rassen, doorheen de eeuwen veredeld en aangepast aan de plaatselijke bodem, bemesting en klimaat, verdwijnt. Van multicultureel naar monocultureel…
Met alle slachtoffers van dien: misoogsten in drogere streken, verwoestijning, gif in bodem en voeding, boeren die de peperdure zaden, meststoffen en bestrijdingsmiddelen niet meer kunnen betalen… Het aantal zelfmoorden bij enkel al de Indiase boeren is ronduit hallucinant… Zoals Vandana opmerkte: eigenlijk een getolereerde vorm van wereldwijde chemische oorlogsvoering ten dienste van ons gouden kalf, in plaats van de heilige koe.
Terwijl niemand (tenzij enkele verzwegen wetenschappers) eigenlijk kan vertellen wat de échte voedingswaarde van zo’n GGO-gewas is, wat die gemanipuleerde genen op termijn kunnen teweeg brengen in ons lichaam, of in een heel ecosysteem.
De pretentie hebben dat we het leven kunnen bijsturen door een ongeleid projectiel in een cel te schieten zonder daar de ware gevolgen van te kennen (en je die cel dan nog durven toe-eigenen), is een ontkenning van het rijke leven zelf. Tot in het woordgebruik toe is het leven verdwenen: ‘levend zaad’ is verworden tot ‘genetisch materiaal’…
Terwijl het veredelen van zaadvaste gewassen tot streek- en bedrijfseigen rassen zo’n mooi gebeuren is: je doet beroep op de levende potenties van je gewas om het aangepast, weerbaar en lekker te maken, en je laat het groeien op een gezonde levende bodem. Niet tegen de natuur in, maar er mee samenwerken, vanuit een diep respect; daar gaan we als mensheid mee vooruit; daar zullen we onze wereld wél blijvend mee kunnen voeden!
Terug multicultureel: als we zijn wat we eten, zal dit ook ten goede komen aan onze samen-leving!
In de Handelsbeurs (op de Kouter) vindt op datzelfde moment een verjaardagsfeest plaats waarbij het Vlaams Instituut Biotechnologie “30 jaar agro-biotechnologie” viert, in aanwezigheid van topmannen van de agro-chemiereuzen Monsanto en Dupont.
Als antwoord daarop verzamelen dan tal van wetenschappers, organisaties uit het maatschappelijk middenveld, mensen uit de culturele sector, boeren, burgers en politici op de Kouter om te laten zien en horen dat ze leugens zoals verspreid door de agrochemische industrie niet slikt. Het huidige industriële landbouwmodel laat zien dat het niet in staat is de wereld te voeden, vervuilt ecosystemen via grootschalig gebruik van pesticiden en kunstmest en put de aarde uit. Dat terwijl volgens tal van experts een meer duurzame landbouw de groeiende wereldbevolking kan voeden, zonder toekomstige generaties het leven onmogelijk te maken.
De leugen die we niet slikken is dat we GGOs nodig hebben om de wereld te voeden.
De mythe die we doorprikken is dat er een wetenschappelijke consensus rond GGO’s bestaat.
Een eis die we stellen is dat de overheden gemeenschapsgeld investeren in alternatieven voor de industriële landbouw en de verdere privatisering en commercialisering van wetenschappelijk onderzoek tegen gaat.
Aan iedereen die zich verzet tegen een verdere privatisering van het leven en een machtige greep op ons voedsel, aan iedereen die gelooft in een eerlijkere en duurzamere landbouw : “kom naar Gent en vier met ons mee!”